Κάθε νύχτα που περνάει
παρατηρώ του κόσμου την μονοτονία
στην απουσια σου
και στη φθορά μου
αλλαζουν αραγε ο χρονος και η ερυνία του?


Καθε νυχτα που περναει
αδιάλειπτες μνημες τα δικα σου λογια
''μην ελπιζεις για τ' αλλιωτικα
όχι δεν αλλαζουν.''


Μα καθε νυχτα που περναει
τα παντα θα ναι λιγο διαφορετικα
κι ας μη βλεπεις
τα παντα...
ακομα και τα φωτα
μιας κοιμισμενης πολης


Και καθε νυχτα που περναει
θα περιμενω να φανεις
το ξερω, δεν ερχεσαι
Μα τωρα πια αδήριτη συνηθεια
Να περιμενω...