Είναι ακόμα πρωί..

Αν θες να γελάσεις είναι απλο..
Κοίταξε γύρω σου..
Κι αν σου φανούν όλα ίδια όπως και χτες και πάντα, κι αν σου φανούν όλα το ίδιο συνηθισμένα και γνώριμα...Κοίταξε καλύτερα..

Δες όσα είναι ίσως η τελευταία φορά που βλέπεις..
Όσα εχεις και ξεχνας..
Όσα αγαπάς και δεν το ξέρεις ακόμα..
και ίσως να μην προλάβεις να μάθεις..

Και μάθε..όσα περισσότερα μπορείς..για τους ανθρώπους, για τη ζωή..
για σένα...
Μάθε τον τρόπο να κάνεις τους άλλους ευτυχισμένους..
Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσεις να βρεις το νόημα..
Δεν ξέρω αν υπάρχει αλλά είναι ακόμα πρωί κι εχεις μια ολόκληρη μέρα δική σου να τη φτιάξεις όπως τη θέλεις..

Να κάνεις όσα δεν τόλμησες χτες..και όσα δεν θα προλάβεις αύριο..
Να κάνεις κάτι διαφορετικό και κάτι καινούριο..
Να κάνεις αυτό που φοβάσαι..
Να πας σε μέρη που δεν έχεις φανταστεί..
και σε μέρη που ξέρεις και αγαπάς..
Να ονειρευτείς..
Να αγαπήσεις..
Να ζήσεις..

Σταμάτα να κλαις για όσα πέρασαν..
για όσα είχες κι έχασες..
Γιατί χάνεις πολλά περισσότερα...
Περνούν οι μέρες μπροστά σου κι εσύ απλώς παρατηρητής..
και χάνονται..


Άκου το αγαπημένο σου τραγούδι.
Μπορείς να το ακούσεις όσες φορές θες..
όσες θέλεις μπορείς..
Κι άλλα τόσα μπορείς να κάνεις..

Άνοιξε τα παράθυρα να σε αγγιξει το φως..
Βγες επιτέλους από το σπιτι που έγινε η φυλακή σου..
Ο μόνος τρόπος να είσαι χαρούμενος είναι να το θες..
Αλλιώς πάντα κάτι θα λείπει..κι έτσι θα είσαι..
κι έτσι η ζωή θα περνά..αδιάφορα..

Σκέψου πόσα έχεις και όχι όσα δεν έχεις, όσα είχες κι όσα θα ήθελες να έχεις..
Κράτα το χέρι μου σφιχτά.
Κοίταξέ με.

Τίποτα δεν χάθηκε..

Είναι ακόμα πρωί σου λέω..

Κι έχω ακόμα μια ολόκληρη μέρα δική μου να σου φτιάξω τη μερα...